W ramach Carnaval’u Sztuk-Mistrzów (19-22/08/2010)
Zapraszamy na Konferencję pt.
OD INSPIRACJI DO FASCYNACJI
Psychologiczne i pedagogiczne wymiary sztuki cyrkowej
19 czerwca 2010r
Katolicki Uniwersytet Lubelski
Katolicki Uniwersytet Lubelski
środa, 16 czerwca 2010
ORGANIZATORZY ORAZ KOORDYNATORZY KONFERENCJI
Carnaval Sztuk-Mistrzów 19-22.08.2010
Polskie Stowarzyszenie Pedagogów i Animatorów KLANZA
Katedra Psychologii Eksperymentalnej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
INSPI – warsztaty, szkolenia, doradztwo
Koordynatorzy konferencji:
MIEJSCE KONFERENCJI
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Aleje Racławickie 14, Lublin
Wykłady: „stary” budynek KUL - Aula im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego
Warsztaty: sale wykładowe i ćwiczeniowe - „stary” budynek KUL (zapisy: przed i w czasie konferencji - decyduje kolejność zgłoszeń)
CELE KONFERENCJI
- Zaprezentowanie podstaw naukowych pedagogiki cyrku oraz badań dotyczących wpływu metody na wszechstronny rozwój człowieka.
- Przedstawienie warsztatu metodycznego pedagogiki cyrku odbiorcom: studentom, nauczycielom, wychowawcom, psychologom, osobom pracującym w szkołach
w ośrodkach edukacyjno-kulturalnych, wychowawczych, socjalno-terapeutycznych. - Przedstawienie historii rozwoju pedagogiki cyrku w Polsce oraz dalszych planów rozwoju.
RAMOWY PROGRAM KONFERENCJI
9.00–13.00 WYKŁADY Aula im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego
Wymiar społeczno - kulturalny pedagogiki cyrku
9.00-9.10 Otwarcie konferencji: dr hab. Piotr Francuz, prof. KUL (kierownik Katedry Psychologii Eksperymentalnej, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II), mgr Ewa Noga (prezes Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów i Animatorów KLANZA)
9.10-9.20 mgr Maria Nowicka (Polska) „Początki pedagogiki cyrku w Polsce”
9.20-9.40 mgr Ewa Dembek (Polska) „Historia pedagogiki cyrku w Polsce, społeczny wymiar sztuki cyrkowej”
9.40-10.10 Ilja Landsberg (Niemcy) „Pedagogika cyrku jako alternatywna metoda pracy
z osobami niepełnosprawnymi”
z osobami niepełnosprawnymi”
10.10-10.40 Jon Skjerning-Rasmussen (Dania) „Społeczność żonglerów w Europie. Cele
i zadania Europejskiego Stowarzyszenia Żonglerskiego oraz Europejskiej Konwencji Żonglerskiej”
i zadania Europejskiego Stowarzyszenia Żonglerskiego oraz Europejskiej Konwencji Żonglerskiej”
10.40-11.00 mgr Monika Kalinowska (Polska, PSP i A KLANZA) „Zastosowanie sztuki cyrkowej w pracy wychowawczej”
11.00-11.20 Przerwa kawowa
Wymiar pedagogicznych i psychologicznych korzyści pedagogiki cyrku
11.20-11.50 prof. Peter J. Beek (Holandia, VU University Amsterdam) „Uczenie się złożonych umiejętności motoryczno-manualnych na przykładzie żonglowania”
11.50-12.20 dr Jan Scholz (Anglia, Oxford Centre for Functional MRI of the Brain (FMRIB), University of Oxford ) „Jak nauka nowej umiejętności oddziałuje na strukturę mózgu?”
12.20-12.50 dr Paweł Fortuna (Polska, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II) „Żonglowanie jako metafora rozwoju osobistego”
12.50-13.10 mgr Mirosław Urban (Polska) „Od inspiracji do działania, czyli po co ten cyrk?”
13.10-13.20 mgr Ewa Noga (Polska, prezes Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów i Animatorów KLANZA) „Metoda KLANZY – pedagogika fascynacji z doświadczeń 20-lat promowania metod aktywnych w pracy pedagogicznej”
13.20-14.00 – przerwa obiadowa
14.00-16.00 WARSZTATY METODYCZNE sale wykładowe i ćwiczeniowe - „stary” budynek KUL (zapisy na warsztaty podczas konferencji)
Klaus Scheuermann (Niemcy) „Posługiwanie się poi”
Ilja Landsberg (Niemcy) „Metody pedagogiki cyrku w pracy z osobami niepełnosprawnymi”
Jon Skjerning-Rasmussen (Dania) „Nauka żonglowania jako metafora uczenia się”
Grażyna Chmielowicz (Polska) „Podstawy żonglerki oraz ekwilibrystyki”
Anna Adamczyk (Polska) „Podstawy żonglowania chustkami i piłkami”
Ewa Dembek (Polska) „Podstawy akrobatyki”
16.00 – 16.30 ZAKOŃCZENIE KONFERENCJI
ADRESACI KONFERENCJI
Środowisko akademickie miasta Lublina oraz innych polskich uczelni (studenci i wykładowcy), nauczyciele, wychowawcy szkolni, dyrektorzy szkół, wolontariusze, animatorzy kultury, pracownicy socjalni, pedagodzy i psycholodzy, terapeuci, rodzice, inne osoby, pracujące w ośrodkach edukacyjnych, wychowawczych, terapeutycznych (np. świetlice środowiskowe, domy dziecka), rodzice, dzieci.
WYKŁADY - INFORMACJE O PRELEGENTACH
Wymiar społeczno-kulturalny pedagogiki cyrku
Maria Nowicka (Polska). Długoletni animator kultury, absolwentka UW, mgr pedagogiki społecznej, pracownik Centrum Animacji Kultury i Narodowego Centrum Kultury, członek honorowy PSPiA KLANZA, pomysłodawczyni i propagatorka metod pedagogiki cyrku w Polsce, współorganizator pierwszych polsko-niemieckich metodycznych warsztatów dotyczących pedagogiki cyrku (Drüber, Niemcy).
Ewa Dembek (Polska). Pedagog cyrku oraz dramy, aktywny animator kultury, reżyser oraz instruktor teatralny i taneczny, dyrektor Brodnickiego Domu Kultury. Założyciel grupy cyrkowej „Heca” (ponad 10 lat działalności) z Lipinek i grupy cyrkowej „Bedekuś” z Brodnicy. Jako jedna
z pierwszych w Polsce rozpoczęła pracę z dziećmi i młodzieżą z wykorzystaniem metod pedagogiki cyrku. Inicjator i organizator Festiwalu „Brodnicka Uczta Teatralna - BUT” oraz „Międzynarodowe Dziecięce Spotkania Cyrkowe (w tym roku po raz jedenasty). Realizator wielu projektów artystycznych (także międzynarodowych).
z pierwszych w Polsce rozpoczęła pracę z dziećmi i młodzieżą z wykorzystaniem metod pedagogiki cyrku. Inicjator i organizator Festiwalu „Brodnicka Uczta Teatralna - BUT” oraz „Międzynarodowe Dziecięce Spotkania Cyrkowe (w tym roku po raz jedenasty). Realizator wielu projektów artystycznych (także międzynarodowych).
Ilja Landsberg (Niemcy). Żongler, performer, specjalista w zakresie pedagogiki zabawy, pedagog cyrku z dwudziestoletnim doświadczeniem w pracy metodą pedagogiki cyrku z nauczycielami, wolontariuszami, terapeutami. Organizator i współorganizator kilkudziesięciu projektów i festiwali cyrkowych, kulturalnych i artystycznych, w tym międzynarodowych wymian młodzieży. Od wielu lat aktywnie współpracuje z KLANZĄ.
Jon Skjerning-Rasmussen (Dania). Żongler i performer, od ponad 15 lat zajmuje się żonglerką, pedagog cyrku, od 3 lat prezydent European Juggling Association (EJA). Prowadzi warsztaty
i szkolenia dla instytucji edukacyjnych i biznesowych w Europie. W pracy z innymi akcentuje wartość samego procesu uczenia się, samokontroli, panowania nad umiejętnościami. Jako prezes EJA skupia się na tworzeniu i rozwijaniu społeczności żonglerskich i wielowymiarowych kultur.
i szkolenia dla instytucji edukacyjnych i biznesowych w Europie. W pracy z innymi akcentuje wartość samego procesu uczenia się, samokontroli, panowania nad umiejętnościami. Jako prezes EJA skupia się na tworzeniu i rozwijaniu społeczności żonglerskich i wielowymiarowych kultur.
Monika Kalinowska (Polska). Pedagog, trener II stopnia PSPiA KLANZA, wychowawca w Szkole Podstawowej nr 29 w Lublinie, w której od 2005 r. prowadzi zajęcia cyrkowe dla uczniów. Organizator konferencji „Pedagogika cyrku w edukacji i wychowaniu (2007r.). Inicjatorka powstania wielu grup cyrkowych w Polsce, Rosji i Ukrainie. Od 2005 r. - koordynator polsko-niemieckich projektów dotyczących wykorzystania metody pedagogiki cyrku w pracy z grupami.
Wymiar pedagogicznych i psychologicznych korzyści pedagogiki cyrku
Prof. Peter. J. Beek (Holandia, VU University Amsterdam). Tytuł magistra (1985) oraz tytuł doktora (1989) uzyskał na Wydziale Motoryki Ludzkiej, na Uniwersytecie w Amsterdamie, gdzie został profesorem Zakładu Koordynacji, obecnie pełni również funkcję dziekana. Koordynacja (tj. organizacja kontroli ludzkich narządów ruchu), jej rozwój podczas rozwoju fizycznego, procesu uczenia się oraz rehabilitacji jest głównym obszarem badań J. Beek’a. Zawiera się w tym wiele tematów (koordynacja bimanualna, połączenia między percepcją i akcją, motoryczne uczenie się oraz ekspertyza, postura, chwytanie, sięganie, łapanie). Prof. Beek pragnie zaimplementować wnioski ze swoich badań do klinicznych badań na temat patologii motoryki w wybranej grupie pacjentów, włączając pacjentów z chorobą Parkinsona, w celu diagnozowania, rehabilitacji oraz ułatwienia codziennej egzystencji wspomnianej grupy pacjentów. Od roku 1999 jest edytorem Human Movement Scence, multidyscyplinarnego magazynu na temat kontroli motoryki oraz uczenia się.
Dr Jan Scholz (Anglia, Oxford Centre for Functional MRI of the Brain (FMRIB), University
of Oxford). Pracuje w Oksfordzkim Centrum Funkcjonalnego Rezonansu Magnetycznego (FMRIB), na uniwersytecie w Oxfordzie. Centrum FMRIB jest multidyscyplinarnym ośrodkiem badawczym neuroobrazowania, które skupia się na zastosowaniu Rezonansu Magnetycznego (MRI) wraz
z pokrewnymi technologiami, w badaniach neurologicznych. Zainteresowaniem grupy badawczej, w której pracuje, jest m.in. rehabilitacja poudarowa, zmiany istoty białej zainfekowanej chorobą oraz uczenie się i plastyczność w systemie motorycznym, możliwości zmiany w strukturze dorosłego mózgu w odpowiedzi na proces uczenia się.
of Oxford). Pracuje w Oksfordzkim Centrum Funkcjonalnego Rezonansu Magnetycznego (FMRIB), na uniwersytecie w Oxfordzie. Centrum FMRIB jest multidyscyplinarnym ośrodkiem badawczym neuroobrazowania, które skupia się na zastosowaniu Rezonansu Magnetycznego (MRI) wraz
z pokrewnymi technologiami, w badaniach neurologicznych. Zainteresowaniem grupy badawczej, w której pracuje, jest m.in. rehabilitacja poudarowa, zmiany istoty białej zainfekowanej chorobą oraz uczenie się i plastyczność w systemie motorycznym, możliwości zmiany w strukturze dorosłego mózgu w odpowiedzi na proces uczenia się.
dr Paweł Fortuna (Polska). Psycholog, doświadczony trener i coach. Wykładowca w Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie i w Instytucie Psychologii KUL JP II w Lublinie. Specjalizuje się w poznawczych uwarunkowaniach zmiany postaw i zachowań. Autor pięciu książek oraz wielu artykułów z dziedziny psychologii społecznej oraz rozwoju osobistego.
Mirosław Urban (Polska). Psycholog, doradca zawodowy, trener, pasjonat żonglowania. Twórca autorskiego programu Juggling Inspiration, wykorzystującego metaforę żonglowania w edukacji
i biznesie. Autor wielu prac dotyczących wpływu sztuki żonglowania na psychofizyczne funkcjonowanie człowieka. Przedstawiciel Europejskiego Stowarzyszenia Żonglerskiego (EJA)
na Polskę. Lider międzynarodowej grupy „Benefits of Juggling” przy EJA. Inicjator ubiegania się
o organizację Europejskiej Konwencji Żonglerskiej w 2012 r. w Lublinie.
i biznesie. Autor wielu prac dotyczących wpływu sztuki żonglowania na psychofizyczne funkcjonowanie człowieka. Przedstawiciel Europejskiego Stowarzyszenia Żonglerskiego (EJA)
na Polskę. Lider międzynarodowej grupy „Benefits of Juggling” przy EJA. Inicjator ubiegania się
o organizację Europejskiej Konwencji Żonglerskiej w 2012 r. w Lublinie.
Ewa Noga (Polska). Trener II stopnia PSPiA KLANZA, superwizor, pedagog, socjoterapeuta, autor publikacji metodycznych i warsztatów rozwijających umiejętności poznawcze uczestników współpracuje ze środowiskiem nauczycielskim Ukrainy i Litwy. Od 2010r. prezes Stowarzyszenia KLANZA, propagator idei utworzenia Centrum Nauki w Lublinie
WARSZTATY - INFORMACJE O PROWADZĄCYCH
Anna Adamczyk (Polska).Trener II stopnia PSPiA KLANZA, magister wychowania fizycznego, nauczyciel dyplomowany, drugi stopień specjalizacji zawodowej resocjalizacji i poradnictwa
w sprawach sądowych, kierownik internatu w Młodzieżowym Ośrodku Socjoterapii w Warszawie. Od 1997 roku prowadzi warsztaty i zajęcia z zakresu pedagogiki cyrku. Założycielka grupy cyrkowej „CIRCUS” na terenie MOS w Warszawie.
w sprawach sądowych, kierownik internatu w Młodzieżowym Ośrodku Socjoterapii w Warszawie. Od 1997 roku prowadzi warsztaty i zajęcia z zakresu pedagogiki cyrku. Założycielka grupy cyrkowej „CIRCUS” na terenie MOS w Warszawie.
Warsztaty: „Podstawy żonglowania chustkami i piłkami” (zabawy z rekwizytem, metodyka uczenia żonglowania, informacje o własnych doświadczeniach w dziedzinie pedagogiki cyrku).
Klaus Scheuermann (Niemcy). Pedagog socjalny, ukończył studia w szkołach wyższych
w Norymbergii i Glasgow. Dodatkowe kwalifikacje zdobył w dziedzinach: Social Management oraz Dynamika Grupy. Klaus Scheuermann jest trenerem, performerem i autorem wielu publikacji dotyczących pedagogiki cyrku, a w szczególności posługiwania się poi.
w Norymbergii i Glasgow. Dodatkowe kwalifikacje zdobył w dziedzinach: Social Management oraz Dynamika Grupy. Klaus Scheuermann jest trenerem, performerem i autorem wielu publikacji dotyczących pedagogiki cyrku, a w szczególności posługiwania się poi.
Warsztaty: „Posługiwanie się poi” (uczestnicy uczą się podstaw posługiwania się poi a następnie dwóch choreografii według konceptu Figura – Nazwa – Zapis w oparciu o koncepcje stopniowego modelu nauki tańca z poi).
Grażyna Chmielowicz (Polska). Mgr pedagogiki kulturalno-oświatowej, instruktor sportu, absolwentka Państwowego Studium Cyrkowego w Julinku. Do 1995r. artystka cyrkowa – pracownik ZPR „Cyrk Polski”. Od ośmiu lat pracownik Gminnego Ośrodka Kultury w Dobrzeniu Wielkim. Założyciel dziecięcej grupy cyrkowej „CUDAKI” przy GOK w Dobrzeniu Wielkim. Prowadzi również warsztaty ogólnocyrkowe z dziedziny żonglerki, ekwilibrystyki na terenie całej Polski.
Warsztaty: „Podstawy żonglerki oraz ekwilibrystyki” (zabawy z rekwizytami, podstawy ekwilibrystyki, nauka żonglowania trzema rekwizytami).
Ilja Landsberg (Niemcy).
Warsztaty: „Metody pedagogiki cyrku w pracy z osobami niepełnosprawnymi” (ukazanie możliwości pracy metodą pedagogiki cyrku z osobami o specjalnych potrzebach, przedstawienie metod oraz rekwizytów używanych do pracy z w/w osobami, m.in.: chustki do żonglowania, kule do chodzenia, piłki, chusty animacyjne)
Ewa Dembek (Polska).
Warsztaty: „Podstawy akrobatyki” (ćwiczenia rozgrzewające, piramidy w parach oraz grupach osób)
Jon Skjerning-Rasmussen (Dania).
Warsztaty: „Nauka żonglowania jako metafora uczenia się” (w ramach nauki żonglowania trzema rekwizytami uczestnicy poszukują odpowiedzi na pytania: czego mogą nauczyć się z żonglowania, co może być wykorzystane, przeniesione z żonglowania i zastosowane w innych aspektach ich życia, czy mają odwagę do popełniania błędów, jak efektywnie wykorzystać jak najmniejszą ilość energii i wysiłku do osiągnięcia sukcesu).
INFORMACJE O PEDAGOGICE CYRKU
Idea pedagogiki cyrku
Formalna definicja - pedagogika cyrku to efektywna metoda edukacyjno-terapeutyczna pracy z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi. Jest to połączenie nauki aktywności ruchowych (wywodzących się m.in. z cyrku) oraz ich wykonywania z pedagogicznymi treściami i celami (aktywności ruchowe oraz inne wykorzystywane w pedagogice cyrku to m. in.: nauka żonglowania, posługiwanie się: diabolo, flowerstickiem, talerzykami rozkręcanymi, poi, ekwilibrystyka, akrobatyka, elementy teatru, klownady, pantomimy, utrzymywanie równowagi na rola-bola,, na dużej kuli, chodzenie na szczudłach, jazda na monocyklu).
Formalna definicja - pedagogika cyrku to efektywna metoda edukacyjno-terapeutyczna pracy z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi. Jest to połączenie nauki aktywności ruchowych (wywodzących się m.in. z cyrku) oraz ich wykonywania z pedagogicznymi treściami i celami (aktywności ruchowe oraz inne wykorzystywane w pedagogice cyrku to m. in.: nauka żonglowania, posługiwanie się: diabolo, flowerstickiem, talerzykami rozkręcanymi, poi, ekwilibrystyka, akrobatyka, elementy teatru, klownady, pantomimy, utrzymywanie równowagi na rola-bola,, na dużej kuli, chodzenie na szczudłach, jazda na monocyklu).
Wykorzystanie pedagogiki cyrku:
Pedagogika cyrku jest wykorzystywana w:
-
ośrodkach edukacyjnych takich jak m. in.: przedszkola, szkoły, domy kultury, centra kultury, ośrodki wolontariatu oraz ośrodkach socjoterapeutycznych takich jak m. in.: domy dziecka, świetlice socjoterapeutyczne, praca z osobami niepełnosprawnymi, praca z osobami zagrożonymi patologiami społecznymi (pedagogika cyrku jako wspomaganie różnego rodzaju terapii). -
szkoleniach pracowniczych i rozwoju osobistym kadry pracowniczej firm i instytucji: pracownicy, menedżerowie, kierownicy, dyrektorzy (elementy pedagogiki cyrku jako wspomaganie rozwoju osobistego: metafora uczenia się nowych umiejętności, zmiany, pokonywania wyzwań, wzbudzania kreatywności, otwartości poznawczej, motywacji).
Dwa aspekty pedagogiki cyrku:
a) Wymiar społeczno-kulturalny pedagogiki cyrku:
a) Wymiar społeczno-kulturalny pedagogiki cyrku:
-
Tworzenie się dziecięcych i młodzieżowych grup żonglersko-cyrkowych w szkołach, domach kultury, innych instytucjach edukacyjno-kulturalnych (takich grup w Polsce istnieje około 40) -
Cykliczne (np. co tydzień) spotkania osób zainteresowanych nauką i rozwijaniem umiejętności żonglersko-cyrkowych w poszczególnych miastach – kluby żonglerskie (kilkanaście miejsc w Polsce) -
Festiwale żonglersko-cyrkowo-artystyczne (kilkanaście festiwali na terenie Polski w ciągu roku), w tym m.in. najstarszy: Dziecięce Spotkania Cyrkowe w Brodnicy, festiwale lubelskie: Festiwal Sztukmistrzów (2008 i 2009 r., Carnaval Sztuk-Mistrzów w sierpniu 2010 r., Europejska Konwencja Żonglerska (2012 r.) -
Społeczność żonglerska w Europie i na świecie – festiwale żonglerskie na świecie, szkoły cyrkowe, stowarzyszenia żonglerskie -
Integracja środowisk - szkoły: nauczyciele, rodzice, dzieci; rodziny: dzieci, rodzice, dziadkowie, spotkania żonglerskie: wszyscy zainteresowani – młodzież, dorośli
b) Wymiar pedagogicznych i psychologicznych korzyści indywidualnych pedagogiki cyrku :
-
Korzyści związane ze sferą poznawczą: aktywizacja półkul mózgowych, rozwój koordynacji wzrokowo-ruchowej, modele i strategie uczenia się, metoda wspomagająca leczenie dysleksji i ADHD, rozwój kreatywności, ciekawości poznawczej, sprawdzenie własnych możliwości i ograniczeń psychofizycznych. -
Korzyści związane z umiejętnościami społecznymi: rozwój umiejętności komunikacji
i współpracy z innymi, wspaniała zabawa, przełamywanie barier, integracja, aktywny sposób na spędzanie wolnego czasu, efektywna i zabawna forma relaksu. -
Korzyści związane z kształtowaniem postaw i systemu wartości: rozwój cierpliwości, determinacji i uporu w dążeniu do celu, wyznaczanie i osiąganie celów, samodyscyplina
i automotywacja, osiąganie widocznych sukcesów, rozwój pewności, wartości i wiary
w siebie. -
Korzyści związane z rozwojem fizycznym: jednakowa praca i ćwiczenie obydwu rąk, równowaga obu stron ciała, ćwiczenia mięśni całego ciała, rozwój refleksu, poczucia rytmu, postawy i równowagi ciała, ćwiczenie motoryki małej i dużej, ćwiczenie oburęczności. -
Badania naukowe oraz obserwacje i doświadczenia praktyków potwierdzające wyżej wymienione korzyści.
Subskrybuj:
Posty (Atom)
